La boina y las zamancas apenas ya se ven en el rural gallego.
La boina de los abuelos con las zamancas en los pies,
que estas para todo nos venían bien.
Nos resguardaban del frío y de la lluvia
todavía no conocíamos a las katiuscas .
Zamanquiñas de madeira feitas no Porriño
Eran càntarinas aquelas zamanquiñas que me resguardaban do frío.
Polo piso de madeira cantaban as zamanquiñas
con apenas cuatro anos pesaban mais co meu corpiño.
Apenas os pes do chan levantaban as miñas zamanquiñas
Por os camiños empedrados cantaban as zamanquiñas, cántarinas eran elas como o carro que pasaba.
As miñas zamanquiñas cuando chove e cundo neva sempre me acordo delas
cantaban polo empedrado dos camiños do poblado
pequena como eu era solamente contaba con catro anos
saltaba cando chovia po los muitos e abundantes charcos pesaban mais co meu corpiño que encima levaba
zamanquinas que eu traia e de catarros me salvaban
eu corria e saltaba por as corredoiras dos campos e dos montes detras de ovellas e vacas e cando se rompian no ha
No hay comentarios:
Publicar un comentario